De historie start met een verslag afkomstig uit de Sirene van december 1952. Hieruit wordt duidelijk dat 1940 als eerste jaar, ondanks de oorlog, voor de voetballiefhebbers een mooi jaar is geweest. Slechts één jaar na de oprichtingdatum kampioen van de 3e klasse E G.V.B. (Gelderse Voetbal Bond). Het jaar daarop was al even succesvol want Voorst werd toen kampioen van de 2e klasse E G.V.B.
[start van het verslag afkomstig uit de sirene van december 1952]
Voorst, April 1940
De lente heeft haar intrede gedaan, en ook in ons dorp geniet men van haar milde gaven. Hoe mooi kon alles zijn, wanneer die spannende toestand daar niet was; ons dorp lijkt immers meer op een garnizoensplaats dan op het vredige Voorst. Ruim een half jaar geleden zijn er, ter verdediging van de IJssellinie, veel militairen in Voorst gekomen. Deze soldaten nu, zijn het , die na hun diensttijd ontspanning zoeken, en vinden in het voetballen.
Ze hebben van de heer Sarink een wei gehuurd, en spelen in competitieverband hun selectiewedstrijden. De voetballende Voorster jongelui, die in de naburige verenigingen speelden, waren door deze omstandigheden afgunstig gaan kijken naar het militaire gedoe daar op de Kolke. s Avonds lopen ze door onze dorpsstraten en zeggen tegen elkaar: "Jongens we gaan zelf een club oprichten?". Het enthousiasme was zo groot, dat ze gezamenlijk naar slager Aalpoel gingen om daar een varkensblaas te bemachtigen. En dat lukte. Druk werd er die eerste avond voor de kerk gevoetbald, of beter gezegd gevoetblaast. Het natuurlijke gevolg was, dat er nadien avond aan avond, met het inwendige varkensorgaan gespeeld werd. De heer Lugtmeijer gaf permissie om achter de school op het voetbalschoolplein verder te blazen.
Onze voetbal was echter tegen het getrap, tegen het gaas niet bestand, en blies (onder grote teleurstelling van de groeiende voetbalcolonie) de laatste adem uit. Een paar leden gingen de slagers langs voor een nieuw trophee, maar helaas; de volgende week zou er pas weer een "motte" geslacht worden.
Ai, wat nu? Gezamenlijk lappen voor een nieuwe bal was het resultaat. Toen echter na veel moeite de 6.35 bij elkaar was die avond, was het te laat om de bal nog te gaan halen. De volgende avond echter voetbalden we met een echte bal. Na deze eerste avond werd onze bal eens bekeken en aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Helaas we kwamen tot de bittere ontgoocheling dat we zo niet door konden gaan. Onze bal was zwaar gehavend uit de "klomp en schoen" strijd gekomen. Na overleg werd besloten contact te zoeken met de militairen en tegen hun een wedstrijd te spelen. Zodoende konden we proberen het militaire terrein ook voor ons op te eisen. Onze medeburgers gingen met het voortel accoord en de wedstrijd werd vastgesteld op 2e pinksterdag 13 mei. Ons elftal werd opgesteld en met punaises 's avonds bij Boogman in de tuin op de voormalige beukenboom vastgespeld. Verder werd besloten ons onderling duel achter de school met een tennisbal voort te zetten.
Maar helaas, op 10 mei werd ons land door de Duitsers, en onze club door de eerste tegenslag overvallen. Na de capitulatie van ons land, kwamen onze dappere varkensblaastrappers weer bij elkaar om een onderzoek in te stellen naar het terrein op "de Kolke". Helaas geen goalpaal meer te zien, een wei zonder meer. Er werd gepraat met de Heer Sarink maar deze ging niet met ons in zee, en terecht want wij waren maar kwajongens, die zich hele pieten voelden. Toen maar weer naar het schoolplein. Bij de kerk prikkeldraad met een groot bord: 'Instortingsgevaar' er voor. Op het schoolplein: Prikkeldraad met uitgebrande auto's erachter. Een klein vrij gedeelte was echter juist voldoende om met onze nieuwe blaas te gaan trappen. Maar zo ging het niet langer. Er werd contact gezocht met S.H.E. te Hall en vlot werd toestemming verkregen om op Vrijdagavond 24 mei op 7.00 uur te komen spelen.
Voor die datum werden er nog enkele officiële punten behandeld. We moesten zorgen voor witte shirt, zwarte broek en voetbalschoenen. Verder zorgden ijverige vrouwenhanden dat er een zwart driehoekig embleem met de letters V.V.V. gemaakt werd. Alzo noemden we onze club V.V.V. Voorster Voetbal-Vereniging. Het inleggeld bedroeg 25 cent. De contributie 15 cent per week. Onze penningmeester was Wim Tijmans, secretaris Jan Teunissen (Lunchroom). Onze club bestond op 21 mei uit de volgende leden:
J. Beumer, G. Nijkamp, W. Tijmans, Jo Pas, L. Broer, J. de Weerd, J. van Gelder. H. Busser, W. Smies, A. van Hummel, J. Donkers, G. Wolters, W. van Schoonheden, J. Ribbink, L. van de Maten, G. Pas, W.J. Eekhuis, G. van Tolij, R. Hartgers, Jo Berends, W. Nolsen, H. Wagenaar en B. Lindeboom.
Onder pinda-gepel werd 's avonds voor de Boerenleenbank het volgend elftal samengesteld. En natuurlijk bij Boogman op de boom geprikt (met punaises).
Jo Beumer
Jo Berends Gerrit Nijkamp
L. Broer Jopie de Weerd Wim Tijmans
Jan Donkers Jacques van Gelder Jo Pas A. van Hummel B. Lindeboom
Reserves: L. ter Maten en H. Busser.
Deze eerste wedstrijd eindigde in een 3-3 gelijk spel. Hierna speelden we vaker o.a. eenmaal tegen K.C.V. te Klarenbeek. Louis Lensen was lid van K.C.V. Ongelukkigerwijze brak hij tijdens de wedstrijd tegen Voorst een been. De wedstrijd werd gestaakt. Toen we 's avonds op de fiets huiswaarts keerden sprak niemand van ons een woord. We waren totaal verslagen. De tijd ging echter door. We togen naar Eerbeek, weer naar Hall, weer naar Klarenbeek. Helaas spelden we als een koning zonder land. Totdat de heren Eekhuis en Broer (beiden helaas overleden), Boogman en Beltman zich met Jan van Herre, Wim Tijmans en ons gingen bemoeien. Het hele stel weer naar Sarink van "de Kolke" en toen kwam het wel voor elkaar (voor 50 gulden per jaar). Ons veld werd in orde gemaakt, en nadien iedere zaterdag door de leden gekalkt, molshoop vrij gemaakt en vrij gemaakt van koeien uitwerpselen. Door de Bond werd ons veld goedgekeurd. De naam van de vereniging werd gewijzigd in "Voorst" en de heer H. Pas werd aangesteld als consul. De gasten konden zich op het toneel in het 'Wapen' verkleden. Als trainer werd de heer Kollen uit Zutphen aangesteld.
Het eerste elftal uit 1940:
Staand: Broer Broer, Wolter te Maten, Jan Donkers, Jacques van Gelder, Jo Pas, Jopie de Weerd, H. Busser, Ferdinand Beltman.
Zittend: Broer Broer, C. van Heuven, Henk Wagenaar, Joop Berends, Jan Beumer, Gerrit Nijkamp.
Er werd besloten om twee elftallen aan de competitie 1940 -´41 deel te laten nemen en tevens nog een juniorenelftal. Zulks omdat de volgende leden erbij waren gekomen: J. Voorhorst, Jan Berends, J. van Heuven, B. van Beek, Jo Lensen, H. Leunk, H. van Tolij, D. Wolters, Wim Lensen, (helaas overleden), B. van Hummel, A. Bruggink, J. Peters later nog C. van Heuven, Louis Lensen, HJ. Weyenberg en J. Wolters.
Het eerste werd ingedeeld in de derde klasse en het tweede in de afdeling Deventer waar het in de middenmoot eindigde, de junioren in de afdeling Zutphen, waar ze een verdienstelijke derde plaats bereikten. De resultaten van het eerste elftal waren:
Tegen thuis uit
Steenderen 2 2-2 1-1
Zutphania 2 1-1 2-1
De Hoven 3 3-1 1-1
Mettray Boys 15-1 6-3
Warnsveldse Boys 2 3-1 4-2
Vorden 2 4-1 4-2
Zutphen 3 4-1 6-0
De eerste wedstrijd voor de competitie was tegen K.N.O. 1 uit Eefde. We wonnen met 10-0, groot was echter onze teleurstelling toen een paar dagen later K.N.O. over de kop ging. De wedstrijd te Steenderen werd gespeeld onder begeleiding van grammofoon muziek, vlak naast het terrein was namelijk een Duitse luisterpost. Tegen Mettray Boys maakte Jo Pas 3 doelpunten met de hand. In Zutphen moesten we tegen Zutphania 3 die een punt op ons voor stond, we wonnen met 2-1 en dus wisselden we van plaats.
De wedstrijd tegen Warnsveldse Boys werd 7 minuten voor het einde met een stand van 4-3 in het voordeel van Warnsveld gestaakt wegens onregelmatigheden. Deze affaire werd te Deventer in hotel Royal behandeld, de uitslag was van belang voor de bezetting van de bovenste plaats. We stonden een punt achter op Zutphania dus wij met z´n allen naar Deventer. Scheidsrechter De Wildt was voor ons, zodat de wedstrijd op neutraal terrein over gespeeld moest worden, hiervoor koos men het terrein van De Hoven. Precies een jaar na de oprichtingsdatum gingen we in de volgend opstelling naar de Hoven.
Jo Beumer
Jo Berends Gerrit Peters
A. van Hummel Jopie de Weerd G. van Tolij
Jan Donkers Jo Pas Jacques van Gelder H. Leunk Gerrit Nijkamp
Over de wedstrijd het volgende. Voorst nam door haar midvoor de leiding waarna Warnsveldse Boys gelijk maakte. Daarna maakte onze linksbuiten er 2-1 van, maar met het rustsignaal was de stand wederom gelijk. Na de thee scoorde onze linksbinnen 3-2 waarna de midvoor de eindstand op 4-2 bracht. Voorst was kampioen. 15 gespeeld, 12 gewonnen, 4 gelijk, 0 verloren 74-23 en 28 punten.
De spanning was verdwenen en maakte plaats voor uitbundige vreugde. Met de inmiddels verkregen wit zwarte vlag voorop ging het op de fiets huiswaarts. Bij het station Voorst wachtte ons een grote verrassing, daar stond het fanfarekops Voorst klaar om ons onder klaroengeschal naar het Wapen te begeleiden. Daar aangekomen werd nog enkele malen om de kastanjeboom gehost, waarna de huldiging op het toneel een aanvang nam. We voelden ons heel gewichtig, en waren ten zeerste voldaan ons eerste grote doel was bereikt: 2e klas G.V.B.
[einde van het verslag uit de sirene van december 1952]
Staand: Boogman (voorzitter), Jan Donkers, ?, H. Leunk, Jo Pas, Ap Hummel, Jan v/d Wal, Jopie de Weerd, J. Wolters, Broer, Beltman (penningmeester).
Zittend: Joop Berends, M. Dodewaard, B. van Heuven, Louis Lensen, Jan Beumer, J. Voerhorst.
Over het algemeen zijn de eerste 5 jaren voor de voetbalvereniging sportief gezien een succes geweest. Dat het niet altijd zonder problemen ging lezen we hierna:
[start verslag]
Moeilijkheden bleven Voorst niet bespaard. De oorlog drukte meer een stempel op ons gehele leven. Verschillende spelers moesten in Duitsland gaan werken, andere doken onder, het materiaal probleem werd steeds dringender en ook het vervoersvraagstuk. Op alle mogelijke manieren moest men soms proberen de tegenpartij te bereiken. We herinneren ons, dat Voorst 3 eens op 5 tandems (meer waren er niet te krijgen) met 10 spelers naar Hengelo vertrok. Tot overmaat van ramp werd de terreinhuur opgezegd. Na lang zoeken werd tijdelijk een weide van de heer Kloosteboer verkregen en de toenmalige spelers zullen nog wel eens terug denken aan de "malse klei" van dit terrein. Gelukkig kon in het voorjaar van 1944 de hand gelegd worden op het terrein tegen over café Radstake. De zomer van ´44 ging voorbij, maar de voetbal bleef in rust.
Na september hadden de leden wel andere dingen aan hun hoofd. De meesten hakten in de laatste oorlogswinter onvermoeid met het TODTbijltje , of legden wegen aan voor de Canadezen, zoals later zou blijken. Nauwelijks was echter de eerste Canadees op 13 april 1945 in Voorst verschenen, of men ontwaakte uit de gedwongen interslaap. Op 6 mei speelde Voorst haar eerste wedstrijd tegen Royal Artillery. Onder enorme belangstelling werd met 6-4 verloren. Ruim f 660,- kon voor liefdadige doeleinden beschikbaar gesteld worden. In juni bestond Voorst 5 jaar, er werd een lustrumtoernooi gehouden, een erewedstrijd gespeeld te Be Quick 2 en enkele feestavonden georganiseerd. Sportief bezien zou het na-oorlogse seizoen een topseizoen worden. Voorst 1 versterkt met Wim Hofman werd op overtuigende wijze kampioen men zie slechts de cijfers
12 12 0 0 75-18 24
Voorst 2 wilde niet achter blijven en werd eveneens eerste
14 13 0 1 107-13 26
Voorst b was de derde kampioen
10 8 2 0 18
Voorst 3 en 4 werden resp. 2e en 3e en Voorst a nr. 4.
Een seizoen, dat niet gemakkelijk verbeterd kan worden. Van de 5 afdelingskampioenen werd Voorst nr. 1, waarbij we nog wel eens terugdenken aan de spannende en enerverende ontmoetingen en reizen met de wagen van Riethorst naar Lobith en Doetinchem. Ook V.en K. moest in voorst haar meerdere erkennen en zo werd de K.N.V.B. bereikt.
[einde verslag]
Staand: Jan Donkers, Jopie Pas, Jan v/d Wal, Jacques van Gelder, Gerrit Nijkamp.
Tussen: Ap Hummel, Jopie de Weerd, Herman Leunk.
Zittend: Joop Berends, Jo Beumer, Gerrit Peters.
Sportief gezien kon het allemaal niet beter. Voor deze successen hebben niet alleen de voetballers gezorgd maar natuurlijk ook de mensen die in het bestuur zaten of op een andere manier actief voor de vereniging bezig waren. En niet te vergeten de supporters, die in die tijd massaal (soms 2000 supporters) naar de wedstrijden kwamen kijken.
Het zijn de notulen die verslag doen van alles wat zich achter de schermen heeft afgespeeld. Het zijn hele boekwerken en natuurlijk veel te veel om allemaal te herhalen, maar het is wel leuk om wat dingen naar voren te halen. Hoe zijn we bijvoorbeeld aan ons mooie sportpark gekomen? We hebben in het eerste verslag kunnen lezen dat de jongens in de wei van de Kolke zijn begonnen. Samengevat vertellen de notulen het volgende:
Jaarverslag 1943-´44
De huur van het oude terrein kon per 1 augustus 1943 niet verlengd worden. Aanvankelijk was het plan op het terrein van ´De Hoven´ te gaan spelen, maar juist voor de aanvang van de competitie vond het bestuur den heer Kloosterboer bereid tijdelijk een weiland voor dit doel af te staan. Later slaagde men er in voor langere duur een terrein aan de Enkweg te huren, maar daar dit terrein eerst geëgaliseerd moet worden, zal het komende seizoen op een terrein van den heer Barmentloo, gelegen bij het station Voorst gespeeld moeten worden.
Er werd tevens een terreinknecht aangesteld die daarvoor het voor die tijd niet geringe bedrag van f 2.50 per week ontving.
Jaarverslag 1944-´45
Door de omstandigheden was nog niets gedaan aan het terrein aan de Enkweg. De huurovereenkomst die in April 1944 aangegaan was met de heer Barmentloo kon op 1 Mei voor een jaar verlengd worden, door ruil met het terrein aan de Enkweg, zij ´t dan op voor de vereniging enigszins ongunstige condities. Het terrein werd verder afgerasterd. De terreinknecht A. Bruggink droeg zorg voor kalken enz. Wegens nog niet aanwezig zijn van een eigen kleedkamer werd nog gebruik gemaakt van de kleedruimte bij den heer Radstake.
Jaarverslag 1945-'46
Het terrein bij de Roskam verkeerde in de wintermaanden in zo´n slechte staat dat opnieuw moest worden gezocht naar een ander terrein. In het voorjaar had men eindelijk succes. Een akkercomplex van het Broederschap te Zutphen kon voor lange tijd worden gehuurd. Het terrein was gelegen nabij "De Beele". Het terrein is inmiddels geëgaliseerd en een aangestelde terreincommissie bestaande uit de heer H. Wolters, F. Beltman en B.J. Teunissen zorgen voor de rest.
Jaarverslag 1946-´47
Tot 20 december werd nog gespeeld op het oude terrein. Daarna werd het nieuwe officieel in gebruik genomen. Ook het tweede terrein werd ingezaaid, de afrastering en de kleedkamer voltooid.
Ook lezen we in de notulen dat op 8 juli 1945 een afdeling handbal voor dames werd opgericht. De afdeling telde op dat moment 18 senioren en 22 aspiranten leden. Er werd eerst een propaganda wedstrijd gespeeld tegen VenK actief, die veel belangstelling trok. In een voorlopige commissie werden benoemd de heren van Neck, Teunissen, W. Hofman, W. Waanders en de dames N. Nolsen, T. Kik en L. Peters. Verder valt te lezen dat de dames enige jaren zeer succesvol waren maar dat de afdeling helaas na een aantal jaren weer werd opgeheven.
Toch geeft dit initiatief aan dat er in die tijd veel behoefte was aan sportief vermaak en dat de gehele bevolking van Voorst daarbij was betrokken. Het einde van de oorlog viel samen met de eerste lustrumviering van de vereniging en dat hebben ze in Voorst gemerkt ook. De naam van de vereniging was inmiddels veranderd. Sinds 7 aug ´44 luidt de naam Sportvereniging Voorst. Er werden allerlei festiviteiten op touw gezet die door zeer veel toeschouwers werden bijgewoond. Onze penningmeester van nu zal bij het horen van de aantallen wel uit zijn vel springen.
Op 12 en 19 augustus 1945 werd een bekertoernooi gehouden. Meer dan 4000 toeschouwers waren aanwezig. Er werd een sportdag georganiseerd (zoals ieder jaar). Het programma bestond uit zeskamp, voetbal en atletiek en trok bijna 1400 toeschouwers. De eerste wedstrijd van het seizoen tegen Royal Artillery trok ruim 1500 toeschouwers. De netto opbrengst van f 660,- werd verdeeld onder het Nederlandsvolksherstel, het Nederlands rode kruis en de wijkverpleging. Na een spannende wedstrijd verloor Voorst met 6-4.
Hieronder vindt u twee foto's van de oude ingang van de beelelaan in Voorst. Deze ingang was vroeger nabij de ingang van het jeugdinternaat "De Beele".
In dat lustrumjaar werd op 18 en 19 augustus 1945 in het "wapen van Gelderland" een groot lustrumfeest gehouden.
Het bestuur bestond de eerste vijf jaar uit: J. Boogman, F. Beltman, G.J. van Neck, H.M. van Neck. B.J. Teunissen, J. Teunissen, A. Nijkamp en J.W. Eekhuis.
