De jaren '80 werden op voetbalgebied gekenmerkt door de degradatie van het eerste elftal uit de KNVB en het jarenlang verblijf in de GVB. (Gelderse Voetbal Bond) van het vlaggenschip. Dit verblijf duurde tot het 50-jarig jubileumjaar in 1990 waarin promotie werd afgedwongen naar de 4e klasse KNVB. Daarnaast zijn het opheffen van de sportvereniging Voorst en de nieuwbouw van de accommodatie, belangrijke feiten uit dit decennium.
1980
Negentienhonderdtachtig was voor de SV Voorst een belangrijk jaar in tweeërlei opzicht. 15 juni bestond toen de SV Voorst 40 jaar en dat werd op uitbundige wijze gevierd. Velen onder ons zullen zich dat ongetwijfeld herinneren. Datzelfde seizoen gebeurde het, dat ons eerste elftal degradeerde uit de K.N.V.B.. In de laatste wedstrijd tegen de Kon. UD voltrok zich deze trieste gebeurtenis. Juist in een jubileum jaar degraderen komt hard aan en velen waren dan ook gedesillusioneerd en konden de motivatie niet meer opbrengen om door te gaan. Ondanks deze gebeurtenis hebben wij uit een jaarverslag dat het aantal leden voor de afdeling voetbal 269, de gymnastiek 148, volleybal 65 en wandelen 15 telden.
1981
Wederom een jaar waarin weer een grote teleurstelling moest worden verwerkt. Het was helaas weer zo dat wederom ons eerste elftal degradeerde en in de 1e klas van de G.V.B. belandde. U kunt zich een voorstelling maken in welk een diep dal we waren terecht gekomen. Met vereende krachten en met een grote inzet van velen probeerden we de zaak weer op poten te krijgen.
In dit jaar maakte ook de gemeente Voorst aanstalten om ons sportcomplex te renoveren en uit te breiden. Deels noodzakelijk doordat de tennisclub Voorst ons trainingsveld in bezit kreeg en er dus een nieuw trainingsveld moest komen.
1982-1983
De jaren '82 en '83 waren betrekkelijk rustige jaren al werd eind 1983 wel in een jaarvergadering besloten om als afdeling voetbal uit de omni-vereniging SV Voorst te treden en zelfstandig verder te gaan als VV Voorst. Door talloze leden en oud leden werd deze stap in allerlei toonaarden bekritiseerd zoals blijkt uit onderstaand verslag dat destijds is gepubliceerd.
Krantenknipsel (klik op het artikel om het uit te vergroten)
Het toenmalig bestuur was er echter van overtuigd, dat gelet op de situatie zoals die toen aanwezig was dit het enige juiste besluit was. Vele zaken betreffende de afdeling voetbal moesten worden geregeld en dat bleek op zeer grote problemen te stuiten in de toen aanwezige organisatiestructuur.
1983-1984
Voorst A1 werd kampioen met een onwaarschijnlijk doelsaldo van 192 voor en 24 tegen:
1984-1985
1984 een jaar waarin weinig opmerkelijke zaken gebeurden al dient vermeld te worden dat er plannen werden opgestart om onze accommodatie te verbeteren. 1985 werd een jaar waarin vele voorsternaren weer een sprankje hoop en vertrouwen kregen ooit en op een niet al te lange termijn met ons eerste elftal weer terug te keren naar de K.N.V.B.. Ons eerste elftal behaalde het kampioenschap in de eerste klas G.V.B. en promoveerde naar de hoofdklasse afdeling Gelderland. Een prima prestatie van velen zoals spelers, trainer, begeleiders en natuurlijk ook onze trouwe supporters. In onze omgeving werd dit kampioenschap dan ook zeer goed ontvangen getuige wederom een verslag uit die periode.
Kampioensfoto Voorst 1, 1985:
Staand: Jacques van Gelder, Gerald Staring, Gerrit Albers, Hans van Til, Gerrit Pelgrum, Hans Koenders, Wolter Korenblek, Henk Barmentloo, Henk Steenbergen, Ad Hillebrandt, Piet de Valk, Dick de Boer.
Zittend: Herman. Eekhuis, Ep Kerkmeijer, Harry Teunissen, Henri Bruggink, Toon Waanders, Frans Arendsen, Jan Korenblek, Henk de groot, Hans de Boer.
Krantenknipsel (klik op het artikel om het uit te vergroten)
1986-1987
Ook weer een belangrijk jaar zoals zovele jaren. Toetreding tot de federatie van voetbalafdeling regio Deventer en omstreken, zo vermeld in een jaarverslag. Daarnaast werd een daadwerkelijke start gemaakt met de vernieuwing en uitbreiding van onze accommodatie. Nu de gemeente Voorst ons sportcomplex bijna gereed heeft en we beschikken over drie sportvelden en een trainingsveld werd het noodzakelijk de kleedgelegenheden uit te breiden. Hiervoor was al eerder en speciale bouwcommissie benoemd die alle plannen voorbereidde en het tot uitvoer bracht.
Een beroep werd gedaan op onze leden en ook de gemeenschap van Voorst en omstreken voor financiële- en daadwerkelijke hulp. Vele acties werden op touw gezet en toen uiteindelijk de gemeente Voorst het licht op groen zetten was de realisatie een feit. Er kan daadwerkelijk gestart worden met de bouw en zo gezegd zo gedaan. Aan het einde van de competitie wordt het oude gedeelte rigoureus met de grond gelijk gemaakt.
Inmiddels waren er al talloze werkzaamheden ter voorbereiding uitgevoerd zodat de opbouw met veel elan ter hand kon worden genomen. Met enorme hulp van velen vorderden de werkzaamheden snel. Een man, echter zonder ook alle andere medewerkers tekort te doen, moet in dit verband toch genoemd worden: Henk Bruggink (GROTE HENK voor onze Voorsternaren). Wat deze man voor de voetbalvereniging aan werk heeft verzet grenst aan het ongelofelijke. Ruim een jaar heeft hij alle beschikbare uren besteed aan dit project. Toen dan ook is door het bestuur Henk voorgedragen aan de vergadering om hem als erelid te benoemen, als dank voor deze geweldig prestatie.
Hiermede is aangetoond dat er onder onze leden nog echte verenigingsmensen aanwezig zijn en daar mogen wij trots op zijn.
Foto van Henk Bruggink en Martin Winterman op bouwterrein:
Nieuwbouw van VV Voorst door Burgemeester en erelid geopend:
2 krantenknipsels (klik op het artikel om het uit te vergroten)
De opening van dit project vond plaats in 1987. Hieronder een gedeelte uit de openingstoespraak gedaan door de voorzitter op 22 augustus 1987.
Reeds in de 70er jaren is bij de gemeente Voorst een verzoek gedaan om het sportcomplex uit te breiden gezien de stijging van het aantal leden, maar uiteindelijk werd in 1981 gestart met deze operatie die zou worden uitgevoerd door de gemeente Voorst. Er werd veel grond en werk verzet en het geheel zou worden afgerond in 1982, maar door enkele tegenslagen kon alleen het trainingsveld eind 1982 worden opgeleverd. Nu ook pas begon eigenlijk de ellendige periode voor de VV Voorst want wat gebeurde er, terwijl we in de aanloop periode al hadden gewaarschuwd met betrekking tot het waterpeil, het trainingsveld stond meerdere malen onder water.
We hebben twee jaar letterlijk en figuurlijk getraind in een modderpoel terwijl de verwachting van een nieuw aangelegd veld toch hoog waren ingeschat. Na veel aandringen werd meerdere malen getracht door de gemeente Voorst om verbeteringen aan te brengen maar men kwam niet tot de beoogde oplossing. In 1984 werd wederom het trainingsveld onder handen genomen op een grootschalige manier. Alle toen aanwezige opgebrachte grond werd verwijderd, nieuwe drainage werd ingebracht waarna nieuwe grond werd aangebracht. We wachtten met spanning welk resultaat uit de bus zou komen. Eind 1984 werd het gehele project inclusief trainingsveld opgeleverd en beschikten we over 3 speelvelden en een trainingsveld welke toen wel aan de verwachting voldeed. Al met al kunnen we vaststellen dat deze hele renovatie ongeveer 6 jaar heeft geduurd, maar het gezegde "beter laat dan nooit" is hier zeker op z´n plaats.
1988
In 1988 was er een hoogtepunt en wel Gerrie Muhren kwam naar Voorst. Dit naar aanleiding van het Service Super Voetbal Toernooi, wat was aangeboden door de firma Boogman.
Gerrie Muhren was die middag met onze jeugd, niet alleen van de voetbal maar van geheel dorp Voorst, bezig. Er werden van allerlei spelletjes gedaan zoals: bal hooghouden, strafschoppen nemen, 4x4 partijtje enz.
Gerrie Muhren samen met Ferrie van Til in duel:
1989
17 juli 1989 werd er een wedstrijd gespeeld tegen Roda JC uit Kerkrade in het kader van het jubileum. Deze eredivisie ploeg, op oefenstage in Winterswijk was bereid tegen een elftal van de VV Voorst uit te komen. Een unieke gebeurtenis voor de VV Voorst om de jubileumkas te versterken. Voor zover ons bekend was dit de allereerste keer dat een eredivisie ploeg in Voorst te gast was.
Een probleem echter het spelen in de maand juli (gesloten seizoen) werd door de gemeente Voorst soepel opgelost en kon dit evenement probleemloos doorgaan. Ruim 8 duizend bezoekers konden genieten van een goede wedstrijd waarin Voorst tot aan de rust goed partij wist te geven. Na de rust wist Roda JC de partij naar zich toe te trekken en wist uit te lopen naar de eindstand van 1-9. Alle bekende namen waren aanwezig en uit diverse gesprekken na afloop bleek dat Voorst een prima indruk bij zowel onze toeschouwers en onze gasten had achter gelaten. Al met al een unieke gebeurtenis in het bestaan van de voetbalvereniging Voorst.
1990
Toen we na een bloeiende periode een nieuwe trainer benoemden (na 5 jaar Art Hillebrandt zeer succesvol) stelden we ons ten doel om gezamenlijk er alles aan te doen om, wanneer we het 50-jarig jubileum zouden vieren, we met ons eerste elftal terug zouden zijn in de K.N.V.B.. En zie, nadat het eerste elftal in 1989 zeer dicht bij was, naar toch aan het slot knarsetandend moest toezien hoe ze het niet redde, lukte het dan toch in het jubileumjaar. Na een zeer spannende en zenuwslopende competitie, slaagde het eerste elftal er onder de leiding van Eef Barten erin de zo fel begeerde promotie tot stand te brengen na een periode van 10 jaar in de afdeling Gelderland.
De voorzitter van toen, Herman Eekhuis, heeft menigmaal tot uiting gebracht dat het 50-jarig jubileum alleen dan compleet was als het eerste elftal in de K.N.V.B. speelde. Zijn wens kwam uit en vermeldenswaard is dat ook het derde en Voorst B1 het kampioenschap wisten te behalen. Tevens belangrijk voor de statistieken is dat in dat jubileum jaar geen enkel elftal degradeerde.
Het onderstaande krantenartikel geeft nog eens duidelijk aan hoe de voorzitter meeleefde met het kampioenschap.
Tenslotte volgen hieronder de leden die bij het 50 jarig jubileum, ook 50 jaar lid waren van onze vereniging, zo gezegd de leden van de oprichting. Tussen deze leden staan de emblemen vanaf de oprichting tot nu toe. U ziet dat er 3 maal een nieuw embleem is ontstaan.
