In de vijftig- en begin zestiger jaren was er een elftalcommissie die de opstellingen verzorgde van de elftallen. Dit gold ook voor het eerste elftal. Deze commissie bestond uit ± 5 personen. Met betrekking tot het eerste elftal maakte de elftalcommissie de opstelling welke dan later overlegd werd met de trainer.
In het seizoen 1956/57 werd het eerste kampioen van de vierde klasse en ook de daarop volgende promotie wedstrijden werden goed afgesloten. Na deze wedstrijden moesten er nog 3 promotie wedstrijden gespeeld worden tegen de drie andere kampioenen uit de vierde klasse, dit voor promotie naar de derde klas van de K.N.V.B.. Van deze vier ploegen gingen er twee over. Voorst moest tegen Heerde, de Tukkers en Nijverdal. Na de drie wedstrijden moesten Voorst en Nijverdal uitmaken wie de tweede promotie plaats mocht bezetten. Deze twee beslissingswedstrijden werden gespeeld in Lochem en door de uitslagen van 4-4 en 1-0 winst wist Voorst te promoveren.
De volgende spelers maakten deel uit van het kampioenselftal:
W.J. Boskamp, J. Korenblek, G. Schoonheden, J. Klaassen, A. Schoonheden, A.J. Bruggink, G.J. Smit, B. Vriezekolk, W.A. Hofman, A.H. Hendriksen, W.P. Harmsen, G.J. Steenbergen en G. Zeutenhorst. Trainer de heer Roelofs.
Kampioenselftal 1957 + supporters:
Maar evenals ups heeft de vereniging ook downs gekend. Zo vond in het seizoen 1959/60 de eerste degradatie plaats in het bestaan van de vereniging. Het vierde en vijfde elftal degradeerden uit de tweede klasse van de G.V.B..
Ook is te lezen in de notulen dat de trainingsavonden matig bezocht werden ondanks dat de training bij de heer Kollen in goede handen was. (Ook kwam in deze periode rij vaak voor dat spelers wegbleven zonder af te zeggen voor de wedstrijden). In 1961 is er ook een lichtinstallatie gekomen die door de supportersvereniging aangelegd werd. De lichtwedstrijd tegen ESKA uit Arnhem werd met 2-0 gewonnen. De supportersvereniging verzorgde ook het vervoer tijdens de uitwedstrijden van het eerste elftal. Over het ontstaan van deze supportersvereniging meer elders in dit artikel.
Maar niet alleen het eerste elftal heeft goede resultaten geboekt in de jaren vijftig / zestig, ook de lagere elftallen. Zo werd het 2e elftal in 1964 kampioen van de 1e klasse G.V.B. en in 1965 kampioen van de reserve 3e klasse en zou uitkomen in de reserve 2e klasse terwijl het derde elftal in de 1e klasse G.V.B. voetbalde. Doch ondanks deze brede selectie zou het eerste elftal voor drie seizoenen uit de derde klas K.N.V.B. verdwijnen om in het seizoen 1968/69 wederom kampioen te worden en weer promoveerde naar de 3e klasse.
Kampioenselftal 1969:
Staand: W. Engelhart (trainer), E. van Veldhuizen, Wim Spiegelenberg, E.J. 'Boy' van Veldhuizen, W. Heyink, Hannie Sarink, Theo ten Hove, Peter Harmsen, Derk Wolters, Ap Udink.
Zittend: Bertus Doornebosch, Jan Nieuwland, Ap ten Hove, Henk Massink, Dick Nolsen, Jan Stukker, Herman Hofman.
Twee krantenknipsels over Voorst 2
De supportersvereniging (1946 / 1967)
In 1946 kwam er een groep mensen op het idee om een supportersvereniging op te richten. De eerste bestuursleden waren W. te Maten (voorzitter), L. Betholet (secretaris), W. Tijmans (penningmeester), F. Massink en D. Busse. Het hoofddoel was om voor vervoer te zorgen voor de uitwedstrijden van het 1e elftal waarbij de spelers van het eerste elftal gratis mee konden. Het was toen nog niet zo als nu dat iedereen in het bezit van een auto was.
Het ledental in de beginperiode was ongeveer 20 personen wat in de loop der jaren opliep tot 70 personen. De financiën kwamen voornamelijk uit de contributie, in het begin f. 1,= later f. 2,= per jaar, en uit de voetbalpoule die elke wedstrijd gehouden werd. Frits Massink ging toen de leden af om in te schrijven. De inleg was f. 0,25 en van de totale inleg werd meestal de helft ongeveer uitgekeerd. Ook kwamen er financiën vrij uit de reclame. Toen kwam de commercie al om de hoek kijken !!
Behalve dat de supporters vereniging voor vervoer heeft gezorgd heeft zij ook gezorgd voor de eerste verlichting (1961) op de velden en ook die grijze Ford (wat velen nog zullen weten) waarmee de jeugd vervoerd werd kwam nog van de supportersvereniging. In 1967 is de supportersvereniging ter ziele gegaan daar er geen animo voor het bestuur meer was.
De complete Sirene van augustus 1964:
