In het eerste half uur leek de wedstrijd in alles op de wedstrijd die Voorst moest afwerken in de vorige ronde tegen Go Ahead Deventer. De ploeg van Menno Brummelman had het mindere van het spel, maar opeens gaf een moment van individuele klasse de doorslag. Uitgerekend de afscheidnemende aanvoerder Wijnand van Beek zette zijn ploeg op voorsprong met een schot vanaf randje 16.
,,Bij de aanname wist ik het al dat ik hem ging maken”, vertelde Van Beek met de tranen in zijn ogen na afloop. Vlak daarvoor was hij al door zijn ploeggenoten al op de schouders genomen. ,,Het is een waardig afscheid en in de mooiste wedstrijd die ik heb mogen meemaken. Dat je dan ook nog uitgerekend wint van De Hoven... Hier doe je het voor.” Waarna Van Beek er met een kleine grijns aan toevoegde: ,,Al had ik nog nooit van ze verloren.”
Emoties
Na een dag als zondag en een seizoen waarin hij topscorer werd van de vijfde klasse, was het dan ook de vraag waarom de aanvoerder stopt bij het eerste van Voorst. ,,Vanwege de situatie thuis en nog wat andere redenen kan ik het niet meer opbrengen om twee keer in de week te trainen. Dan wil ik niet de plek afpakken van andere jongens die er hard voor werken”, sprak hij als een echte aanvoerder, die zich komend jaar onder andere gaat storten op tractorpulling.
Overigens was Van Beek niet de enige bij wie de emoties hoog opliepen. Doelman Edwin Heuvelink, die de hele tweede helft voor het fanatieke deel van de fans van De Hoven stond, sprong na de 2-0 van Simon Wijtenhorst in de negentigste minuut in de armen van zijn trainer en gooide na het laatste fluitsignaal de sluizen helemaal open.
Na dat laatste fluitsignaal zakte trainer Brummelman door zijn knieën om zijn vuisten in de lucht te steken en een flinke schreeuw los te laten. Na een flinke knuffel van zijn collega Martijn Jongbloed, met wie hij samenwerkt bij de onder-21 van Go Ahead Eagles, stond ook hij met een brok in zijn keel de pers te woord. ,,Vandaag was voor Wijnand, maar de promotie was een echte teamprestatie. Niet alleen de basiself is belangrijk, maar juist ook nummer 12 tot 16. Die houden de rest scherp en zorgen dat er op een hoge intensiteit getraind wordt. Vandaag was het ook weer volwassener dan tegen Go Ahead. Dat moeten we in de vierde klasse ook laten zien.”
Meteen na het gesprek sloeg Brummelman een arm om een jonge en hevig teleurgestelde speler van De Hoven. Na dit warme gebaar had Brummelman ook nog een sportief onderonsje met de aanvoerder van de Zutphenaren. Tekenend voor de daadwerkelijke sentimenten tussen de rivalen, maar misschien ook wel voor de mens die Brummelman is.
Bij de ervaren aanvoerder Sebastian van Laar van De Hoven smaakten de druiven uiteraard zuur. ,,Ik denk dat wij de tweede helft de betere waren, maar zij waren iets gelukkiger. Na de 2-0 was de wedstrijd gespeeld. Al ben ik wel trots dat we in de finale van de nacompetitie stonden als je kijkt waar we vandaan komen.”
